Geschiedenis van Ouwe-Syl

In 1505 werd een begin gemaakt met de inpoldering van het Bildt door de aanleg van een ongeveer 15 km lange dijk, de Oudebildtdijk. Voor de inpoldering werden mensen uit Zuid-Holland aangetrokken, daardoor heeft het Bildt een eigen taal, een mengtaal.

De vorm van het dorp is voor een groot deel bepaald door de wijziging van de loop van de Ouwe Rij, zoals in het artikel onderaan deze tekst wordt uitgelegd. Bij de hiermee ontstane uitwateringssluis van de Ouwe Rij naar zee werd Ouwe-Syl gesticht. Ouwe-Syl werd het handelscentrum voor land- en tuinbouw. De producten werden per schip via de Ouwe Rij vervoerd. Aan de Keuningstreek stond het tolhuis, in 1932 is het gesloopt.

Na de tweede wereldoorlog ontvolkte het dorp door de opkomende landbouwmechanisatie. Niet-Bildtkers ontdekten de dijkhuisjes, de rust, het landschap en de ligging van het wad. Ouwe-Syl begon een forensisch dorp te worden. De dorpsstatus kreeg het in 1948.

Kenmerkend voor het Bildt zijn de drie dijken, ontstaan door de inpolderingen en de strak geometrische verkaveling in de tussengebieden.

De Oudebildtdijk; met zijn karakteristieke dijkhuizen waarvan de lintbebouwing zich uitstrekt van Oudebildtzijl tot aan Harlingen.

De Nieuwebildtdijk; evenzo karakteristiek en strekt zich uit van Nieuwebildtzijl tot Zwarte Haan. En natuurlijk de in 1982 op deltahoogte gebrachte zeedijk. Met een prachtig uitzicht over de Waddenzee en het buitendijks gebied

In de tussenliggende polders (akkerbouwgebieden) liggen, als een eiland verscholen tussen de bomen, boerderijen die de horizon bepalen.